Internacionalizacijom protiv nacionalizacije

Obzirom da su se nadležni državni organi oglušili o ustavnu i zakonsku obavezu da zaštite vjersku slobodu i prava Islamske zajednice i muslimana u Srbiji, najviši organi ove zajednice posljednjih mjeseci aktivno obavljaju opsežne pripreme za internacionalizaciju ovog pitanja.

Kada jedan narod ne može da ostvari svoja prava putem nadležnih organa države u kojoj živi, obraća se međunarodnim institucijama za pomoć. Ovaj institut Bošnjaci Sandžaka upotrijebili su kada je Bošnjačko nacionalno vijeće usvojilo Memorandum o specijalnom statusu Sandžaka 1992. godine. Tada su sandžački Bošnjaci, zbog biološke ugroženosti, putem svojih legitimno izabranih političkih predstavnika zatražili od međunarodne zajednice da zaštiti bošnjački narod u Srbiji i Crnoj Gori od istrebljenja i kulturne asimilacije. Tada je bošnjačko pitanje u SR Jugoslaviji i pitanje statusa Sandžaka postalo predmetom interesovanja Ujedinjenih nacija, Savjeta Evrope, OEBS-a i drugih međunarodnih organizacija koje se bave zaštitom ljudskih prava.

Sve aktivnosti na tom planu prestale su nagodbom Miloševićevog režima i tadašnjeg predsjednika BNVS-a, nakon čega je uslijedio njegov povratak iz Turske. Rezultat te nagodbe je ukidanje BNVS-a, kao najvišeg nacionalnog političkog tijela Bošnjaka, te nastanak Bošnjačkog nacionalnog savjeta, kao pomoćnog tijela državne uprave, putem kojeg će se sa pozicije vlasti kontrolisati bošnjački nacionalni interesi. Drugi dio te nagodbe predvidio je otimanje Islamske zajednice iz ruku legitimno izabranih predstavnika, čime bi bio srušen posljednji stub opstanka muslimana i očuvanja njihovog identiteta. Na našu žalost, akcija rušenja sandžačkog bošnjačkog političkog projekta je, bar za sada, uspjela. A na našu radost, otimanje Islamske zajednice nije uspjelo.

Obzirom da su se nadležni državni organi oglušili o ustavnu i zakonsku obavezu da zaštite vjersku slobodu i prava Islamske zajednice i muslimana u Srbiji, najviši organi ove zajednice posljednjih mjeseci aktivno obavljaju opsežne pripreme za internacionalizaciju ovog pitanja. Za sada je formirana lobistička grupa koju čini nekoliko članova turskog Parlamenta, te nekoliko parlamentaraca zemalja Savjeta Evrope.

U vrijeme komunizma pojam nacionalizacija korišten je da bi se sprovodilo otimanje imovine pojedinaca i vjerskih zajednica za potrebe diktatorskog režima. Danas je ovaj pojam formalno van upotrebe, ali je nacionalizacija svih nesrpskih prava i interesa u ovoj državi jako prisutna.

Petooktobarske nade većine građana Srbije su potonule. Postalo je očito da, neovisno da li je na vlasti evropska opcija ili ne, stvarni vladari ove zemlje su Srpska akademija nauka i umjetnosti (SANU) i Srpska pravoslavna crkva (SPC).

Sve što nije po njihovoj volji imat će probleme na putu svog opstanka i razvoja. Zato nema lijeka protiv nacionalizacije multietničke i multikulturalne Srbije, osim u internacionalizaciji.

(www.islamskazajednica.org)