AMERIKANCI SU DOŠLI U BiH DA ZAUSTAVE ZLOČIN GENOCIDA

     Jedan od tvoraca genocidne tvorevine Republike Srpske Ričard Holbuk zaboravlja da su Amerikanci došli u Bosnu i Hercegovinu da zaustave jedan od najgorih zločina protiv čovjećnosti, zločin genocida, a ne građanski rat. Zato i govorimo da su Amerikanci zaustavili zločin genocida, američki Kongres i Senat su usvojili Rezoluciju o genocidu u Srebrenici na osnovu koje je Međunarodni sud pravde donio presudu kojom se Srbija i entitet Republika Srpska osuđuju za izvršenje genocida u Srebrenici.    

Odluka o vojnom angažovanju u BiH je odluka američkog demokratskog društva

     Zaustavljanjem zločina genocida koga su počinili Srbi, zaustavljena je: agresija na Bosnu i Hercegovinu, mogućnost rata širih razmjera u Evropi i omogućen je Dejtonski ugovor. To su uradile SAD a ne Evropa. Zašto Ričard Holbruk o tome ne govori? Ne govori jer jedna je stvar odluka u vojnom djelovanju i dolasku američkih vojnika u Bosnu i Hercegovinu, a druga je stvar odluka o Dejtonskom mirovnom ugovoru. Prva, odluka o vojnom angažovanju američke vojske u Bosni i Hercegovini je autentična odluka ukupnog američkog demokratskog društva kao vid političkog konsenzusa svih političkih subjekata američke države i društva.

     Druga odluka, Dejtonski mirovni ugovor je sapunica u kojoj je učestvovala američka administracija na čelu sa Ričard Holbrukom. Sada Ričard Holbruk voli ovu drugu priču u kojoj je on imao supermaciju i koja je bila izraz  američke administracije kojoj je on bio na čelu u vrijeme pregovora u Dejtonu. Ova mu priča treba isljučivo za vlastitu nominaciju u američkim predstojećim izborima sa konačnim ciljem podjele države Bosne i Hercegovine, procesa započetog Dejtonskim ugovorom koji je produkovao državu kojoj je u samom startu onemogučeno normalno funkcionisanje.

     Bosanskohercegovački politički faktori trebaju prevashodno prebaciti težište na odluku o američkom vojnom angažovanju u Bosni i Hercegovini. Dejtonski ugovor je važan, ali samo u kontekstu odluke o vojnom angažovanju SAD u Bosni i Hercegovini. Odluka o vojnom angažovanju je važna za Bosnu i Hercegovinu, a ne Dejtonski ugovor. Za Ričarda Holbruka je profitabilnija priča o Dejtonskom ugovoru, jer ta priča ima dijelove koji se mogu koristiti za političke pritiske, špekulacije, i poltičke kombinacije. Odluka o slanju američkih vojnika i vojna intervencija SAD u Bosni i Hercegovini je jedinstvena odluka američkog društva i države i tu se nema šta spekulirati. SAD su zaustavile zločin genocida nad Bošnjacima svojom odlukom o vojnom angažmanu u Bosni i Hercegovini i u regionu. To nije uradio Dejtonski ugovor. Odluka o vojnom angažovanju je nešto najpravednije što su uradile SAD u svojoj historiji, dok je Dejtonski ugovor trebao samo pravno zaokružiti američku volju da se pomogne Bosni i Hercegovini.

     U svojoj kolumni u "Vašington postu" od 23. aprila ove godine Holbruk je napisao da "se nije desio Dejtonski ugovor Al-Kaida bi svoje napade, koji su se desili 11. septembra 2001. godine planirala iz Bosne i Hercegovine, a ne iz Afganstana". Kakvo podmetanje građanima i narodima Bosne i Hercegovine, kakvo podmetanje žrtvama agresije i genocida. Veoma opasna teza po državno i društveno bosanskohercegovačko tkivo, teza kojom se žrtve višestruke agresije na Bosnu i Hercegovinu i zločina genocida po ko zna koji put javno napadaju.

     U tekstu pod nazivom „Pouke iz Dejtona za Irak" Holbruk ponovo predlaže federalno uređenje Bosne i Hercegovine iz Dejtonskog ugovora kao model za mirovne napore u zemljama s dubokim etničkim ili vjerskim razlikama, kao što su „Irak, Afganistan, Sudan". Čudno je kako vizionarske sposobnosti Holbruka su zatajile za vrijeme sprovođenja agresije i genocida nad Bošnjacima u Bosni i Hercegovini.

     Holbrukov tekst je  pranje savjesti i pokušaj lične promocije, jer da nije tako onda bi Holbruk pisao o američkoj odluci da se SAD vojno angažiraju u Bosni i Hercegovini i tako zaustavi genocid, što jeste jedina istina. Holbruk je kao i mnogi drugi podlegao islamofobiji i piše nebuloze o Al-Kaidi koje nemaju nikakve veze sa odlučujućom ulogom SAD u Bosni i Hercegovini. Svesti američku odluku o zaustavljanju zločina genocida, zaustavljanju agresije i rata širih razmjera na priču o Dejtonskom ugovoru i Al-Kaidi je vlastiti udarac američkoj politici koja se u Bosni i Hercegovini angažirala na pricipu  američke demokracije, koja nije mogla trpjeti činjenicu da se u srcu Evrope, u eri demokracije i zaštite ljudskih prva i sloboda čini novi holokaust. Ričard Holbruk svjedoči o "krvavom scenariju" koji se pod budnim okom međunarodne zajednica desio u Bosni i Hercegovini kao potvrda da svijet nije izvukao lekciju i pouku "nikad više". Historija se ponovila 50 godina kasnije u samom srcu Evrope na pragu 21. stoljeća nad Bošnjacima je izvršen holokaust i taj zločin je nagrađen u Dejtonu. Dešavanja u Bosni i Hercegovini u čijem krojenju je učestvovao i Holbruk su upozornje čovječanstvu da sila i zakon sile vladaju svijetom  a da je pravda nastala kao izraz potrebe potlačenih da vjeruju u nju kako se nebi suočili sa istinom sveopšteg besmisla. 

Tekst Holbrooka nanosi veliku štetu angažovanju SAD u BiH, regionu, Evropi i šire

     Kongres Bosnjaka Sjeverne Amerike koji zastupa interese sjevernoameričkih Bošnjaka brine Holbrukova nedosljednost u vlastitim stavovima. On prvo u prošlosti tvrdi da je davanje imena Republika Srpska manjem bosanskohercegovačkom entitetu bila greška, a onda 18 mjeseci poslije, on svoj stav revidira i ono što je učinio brani tvrdnjama da je uradio dobru stvar sa Dejtonskim ugovorom, "majkom svih majki", jer je navodno spriječio bijelu Al-Kaidu da protiv SAD djeluje iz Bosne i Hercegovine, navodne baze islamskih terorista. On tako pokušava diskreditirati zvaničnu političku vlast u Bosni i Hercegovini, izjednačiti agresora i počinioca zločina genocida sa žrtvom, te izbrisati opšte poznatu i međunarodno prihvačenu činjenicu o tome da su se Bošnjaci i svi prijatelji Bosne i Hercegovine borili ne samo za vlastiti opstanak, već i za opstanak demokratske, nezavisne, slobodne, jedinstvene i prosperitetne države Bosne i Hercegovine i otvorenog, slobodnog civilnog društva, poštujući u toj borbi sve demokratske principe, uključujući i princip multietničkog, multiuvjerskog i multikulturnog karaktera jedinstvenog bosanskohercegovačkog državnog i društvenog tkiva.

Emir Ramić

Predsjednik UO KBSA