Limska dolina - Sandžačka Srebrenica

Autor: Rifat Hodović

Dana 05.01.2011. godine navršava se 68 godina od genocida nad Bošnjacima Bosne i Sandžaka, koji je izvršen u toku Drugog svjetskog rata od strane vojske Kraljevine Jugoslavije. O tom genocidu se nije smjelo govoriti, o njemu se šutjelo; ta šutnja je dovela do genocida u Srebrenici, odnosno u cijeloj Bosni i Hercegovini, i čišćenja u Sandžaku. Narod koji ne proučava svoju historiju on je osuđen na njeno ponavljanje. Danas sa ove vremenske distance znamo koji je projektovao genocid nad Bošnjacima - muslimanima, znamo i „arhitekte", samo se „izvođači radova" mijenjaju, u zavisnosti od godina starosti. Tamo gdje je stao Avro Cemović nastavio je Pavle Đurišić, gdje je stao Pavle Đurišić nastavio je Ratko Mladić. O sandžačkoj Srebrenici se ne govori, o njoj se šutjelo, o njoj se šuti, o njoj se šapatom govori, da nam se ne naljute, naše komšije, četničke vojvode koji su predsjednici parlamentarnih stranaka u Skupštini Republike Srbije, i to jedan od njih dvojice nalazi se u Hagu gdje mu se sudi za genocid i ratni zločin protiv čovječnosti, ili će nam se naljutiti i poslanici Skupštine Republike Srbije, koji ih proglasiše, borcima junacima i herojima, i doniješe zakon o sa kojim legaliziraše njihova zlodjela genocida počinjenim nad Muslimanima u Drugom svjetskom ratu. Zakon o izmjenama i dopunama zakona o pravima boraca vojnih invalida i članova njihovih porodica Skupština Srbije usvojila je 21.12.2004. godine na sedmoj sjednici Drugog zasjedanja. Ovim zakonom Skupština Republike Srbije je de jure i de fakto priznala državotvorni projekat „Velike Srbije" koji se sprovodi u kontinuitetu. A možda će nam se naljutiti i predsjednik države Boris Tadić jer on tvrdi da se radi o borcima koji su se borili za nacionalnu stvar, te ukazom pusti u opticaj zakon o borcima Kraljevine Jugoslavije. 24.12.2004. godine.

„Sandžačka Srebrenica" to je Limska dolina gdje je od strane „boraca" Skupštine Republike Srbije za mjesec dana ubijeno je 9200 Bošnjaka. Jedini grijeh su imali što su muslimani. U Sandžaku je za vrijeme Drugog svjetskog rata ubijeno između 30.000 i 35.000 Bošnjaka.

Danas Bošnjaci Sandžaka tragaju za masovnim grobnicama poubijanih sunarodnjaka od vojske Kraljevine Jugoslavije to jest od boraca Skupštine Republike Srbije, kako bi i Sandžak dobio svoje Potočare, kako bi bili identificirani i dostojno pokopani.
Ovaj stravičan genocid je proistekao iz projekta Srpskog kulturnog kluba, čiji su članovi bili akademik prof. dr. Vasa Čubrilović, Dragiša Vasić, Dimitrije Ljotić, dr, Stevan Moljević, koji je bio četnički ideolog i tvorac projekta „Homogena Velika Srbija", koji je poslužio kao osnova za pisanje četničkog program koji je napisao niko drugi do Vojni ministar i ujedno komandant Vojske Kraljevine Jugoslavije Dragoljub Draža Mihajlović.
Septembra mjeseca 1941. Godine u projektu se između ostalog navodi kako treba riješiti pitanje muslimana u Jugoslaviji kao i granice unutar Jugoslavije:
a. Omeđiti de fakto srpske zemlje i učiniti da u njima ostane samo srpski živalj.
b. Posebno imati u vidu brzo i radikalno čišćenje gradova i njihovo popunjavanje sa svježim srpskim elementom.
c. Izgraditi plan za čišćenje ili pomijeranje seoskog stanovništva sa ciljem homogenosti srpske državne zajednice.
d. U srpskoj jedinici kao naročito težak problem uzeti pitanje muslimana i po mogućnosti riješiti ga u ovoj fazi.
Stav četničkog pokreta Draže Mihajlovića prema muslimanima bio je da ih treba sistematski fizički uništavati u toku rata a one koji ne budu uništeni, iseleti u Tursku i na njihovu teritoriju naseliti srpsko stanovništvo. U ostvarivanju plana o uništenju muslimana, četnički pokret Draže Mihajlovića je decembra 1941. i avgusta 1942. godine na području Foče i početkom 1943. godine na teritoriji Sandžaka izvršio genocid nad muslimanima. U svojoj bilješci Draža Mihajlović je napisao: „Na dan ustanka oni će svi biti pokrenuti sa svojih naselja a što niko neće moći sprečiti, u danom momentu svi Muslimani ima da budu pokrenuti sa svojih ognjišta. Oni koji su bliže hrvatskim oblastima tamo, glavno je da svi budu pokrenuti. Potrebno je još sada da se pripremi iseljavanje za Tursku ili ma gdje van naše teritorije."

Po sačinjenom programu pristupilo se realizaciji programa, na taj način što je donijeta instrukcija od strane Vojnog ministra i komandanta Vojske Kraljevine Jugoslavije 20.12.1941. godine, komandantu četničkih odreda u Crnoj Gori i komandantu Limskih četničkih odreda o organizaciji, ciljevima i upotrebi četničkih odreda.

Četnici i fašisti

Komanda četničkih odreda Jugoslovenske vojske bila je Gorski Štab Str. Pov. Br. 370 od 20.12.1941. godine. Đeneralštabnom majoru Đorđu Lasiću i komandantu četničkih odreda Jugoslovenske vojske u Crnoj Gori i kapetanu Pavlu Đurišiću, komandantu Limskih četničkih odreda Jugoslovenske vojske instrukcije su precizno odredile šta i kako treba da se radi sa Bošnjacima kako bi se postigli nacionalni ciljevi tj. etnička čista Velika Srbija u okviru Kraljevine Jugoslavije. Ciljevi tih odreda jesu:
1. Stvoriti pod imenom Jugoslaviju.

2. U njoj Veliku Srbiju, etnički čistu u granicama Srbije - C.Gore - Bosne i Hercegovine - Srema -Banata i Bačke.
3. Čišćenje državne teritorije od svih manjinskih naroda i nenacionalnih elemenata.
4. Stvoriti neposredne zajedničke granice izmedju Srbije i C.Gore, kao i Srbije i Slovenačke čišćenjem muslimanskog življa u Bosne i čišćenje hrvatskog življa.
5. Kazniti sve Ustaše i Muslimane koji su u tragičnim danima nemilosrdno uništavali naš narod.
6. U krajevima očišćenim od narodnih manjina i nenacionalnih elemenata izvršiti naseljavanje Crnogorcima (u obzir dolaze siromašne nacionalne ispravne i poštene porodice).

Dalje se u instrukciji objašnjava način upotrebe četničkih odreda u datom trenutku u kojim se kaže:
1. Jednim dijelom snaga dejstvovati iz doline Lima pravcem: Bijelo Polje - Sjenica sa zadatkom očistiti Pešter od muslimanskog i arnautskog življa. Ove snage moraju sarađivati sa odredima Javorskim i Goliskim.
2. Dijelom snaga dejstvovati pravcem preko Čakora ka Metohiji sa zadatkom da se na tom pravcu očisti teritorija od Arnauta, kao i da se presretnu oni koji će biti gonjeni iz Pešteri tj. Sandžaka.
Po dobijenim instrukcijama pristupilo se realizaciji genocidnog projekta o formiranju etnički čiste homogene Velike Srbije u Jugoslaviji, koja je bila samo paravan iza kojeg su se srpski nacional fašisti krili. U ranim jutarnjim časovima 05.01.1943.godine iz Šahovića srez Bjelopoljski pod komandom Pavla Đurićića krenulo se na napad na Bijelo Polje i sva sela na tom pravcu bila su spaljena, civilno stanovništvo poubijano. U izvještaju Vojnom Ministru i ujedno komandantu Vojske Kraljevine Jugoslavije Draži Mihajloviću od 13.01.1943. godine se kaže:
Akcija u Pljevaljskom, Čajničkom i Fočanskom srezu protiv Muslimana izvršena je. Operacije su izvedene tačno po naređenju i izdatoj zapovesti. Napad je počeo u određeno vreme. Svi komandanti i jedinice izvršile su dobivene zadatke na opšte zadovoljstvo.
Naši odredi 7. ovog mjeseca u toku noći, već su izbili na rijeku Drinu, te su borbe zaključno sa tim danom bili uglavnom završene, zatim je nastalo čišćenje oslobođene teritorije. Sva muslimanska sela u tri pomenuta sreza su potpuno spaljena tako, da nijedan njihov dom nije ostao čitav. Sva imovina je uništena sem stoke, žita i sena. Za vreme operacije se pristupilo potpunom uništavanju muslimanskog življa bez obzira na pol i godine starosti. Žrtve kod Muslimana su 1200 boraca i do 8000 ostalih žrtava žena staraca i dece.

'Borci' Skupštine Republike Srbije oslobađali su svoju teritoriju od svojih građana tj. svojih komšija, Muslimana od kojih je učio i Ratko Mladić, koji je također oslobađao svoju teritoriju od svojih komšija u Srebrenici. Za ovakav genocid neposredni izvršilac Pavle Đurišić je odlikovan od strane Firera tj. Adolfa Hitlera, za uspješno izvršen postavljeni zadatak sa Gvozdenim Krstom. Svjetske sile su novembra mjeseca 1943,godine to jest Staljin, Ruzvelt i Čerčil na samitu u Teheranu, donijeli odluku o prestanku saradnje u svakom obliku pomoći Vojsci Kraljevine Jugoslavije, jer je utvrđeno da vojska sve vrijeme rata sarađuje sa fašistima i da je u kolaboraciji sa fašističkom Njemačkom odnosno Italijom.

Za Skupštinu Republike Srbije to su borci, jer su se borili, za nacionalnu etnički čistu homogenu Veliku Srbiju. U toku Drugog svjetskog rata ujedinili su se sjever i jug, istok i zapad, kapitalisti i komunisti, u borbi protiv Fašizma Adolfa Hitlera, dotle je Vojni ministar Kraljevine Jugoslavije sarađivao sa ABVEROM / tajna obavještajna služba fašističke Njemačke. Za one koji su izvršili genocid nad Muslimanima u Drugom svjetskom ratu kao i ratni zločin nad svojim sunarodnjacima Srbima, od strane Skupštine Republike Srbije dobiše status Borca i to zakonom za koji je glasalo 176 poslanika Skupštine Republike Srbije, tako da ovaj nacionalistički projekat postade i državotvoran. Što su za svijet zločinci za Skupštinu Srbije su borci.
Evropa je proglasila 11.07.1995. godine „Danom sjećanja na genocid u Srebrenici". Za Skupštinu Srbije taj zločin je jedva glasalo 126 poslanika, a kako osuditi i reći da je genocid kada su se nalazili na istom projektu, koji se u kontinuitetu sprovodili, jer oni koji su u Drugom svjetskom ratu izvršili genocid dobili su status Borca, a kako onda praviti diskriminaciju među borcima pa ove koji izvršiše genocid u Srebrenici nazvati zločincima, to bi bila veleizdaja, nacionalnog interesa. Danas se jedino u Srbiji podižu spomenici koloboracionistima fašističke Njemačke iz II svjetskog rata koji su vršili genocid nad svojim građanima koji pripadaju drugoj naciji i drugoj vjeri. Skupština Republike Srbije je jedina Skupština u Evropi i svijetu koja vrši reviziju drugog svjetskog rata, gdje ratni zločinci postadoše borci heroji i junaci.

Želim podsjetiti da je za vrijeme Drugog svjetskog rata poginulo na desetine miliona građana Evrope i svijeta, oni koji su izvršili genocid i koji su bili saradnici fašističke Njemačke postadoše borci i heroji. Ovakva odluka Skupštine Republike Srbije je u suprotnosti sa Rezolucijom Ujedinjenih Nacija o GENOCIDU, kao i rezolucijom o kažnjavanju ratnih zločinaca donesenoj u Postdaunu 25.07.1945. godine, o procesuiranju, ratnih zločina odnosno zločinaca. Šta će na sve ove činjenice reći Evropa i Svijet. Ovim zakonom Skupština republike Srbije nagrađuje izvršioce genocida umjesto da ih osuđuje, čime direktno podstiče i druge svoje sunarodnjake da čine genocid kojega će neka buduća skupština opravdati kao što je to učinila ova skupština.

Sandžački Bošnjački Klub je po prvi puta organizovao tribinu 22.03.2008. godine, povodom 65. godišnjice genocida nad Bošnjacima Sandžaka, sa osvrtom na Limsku dolinu. Stoga će SBK predložiti Bošnjačkom nacionalnom vijeću, kao i najvišim državnim predstavnicima Bošnjaka u BiH, vjerskim predstavnicima, dijaspori, da se Mjesec januar proglasi mjesecima GENOCIDA nad Bošnjacima u Sandžaku, gdje će se održati naučne tribine u Sarajevu i Novom Pazaru, i podsjetiti na zaboravljeni Genocid.
Stoga Bošnjaci Sandžaka, tragaju i tragat će za svojim POTOČARIMA.

ZABORAVITI GENOCID JE NAJVEĆI GENOCID!

Korištena literatura :
- „Genocid nad Muslimanima" - prof. Dr Valadimir Dedijer i Antun Miletić
- „Sandžak", Mirko Ćuković
- "Ratna tragedija Muslimana 1941-1945 god". autor Dr. Safet Bandžović
- "Draža Mihajlović Agent Vermahta" autora Jovana Pavićevića
- „Službeni Glasnik Republike Srbije" br.137. od 24.12.2004.god.
- Peticija profesora filozofskog fakulteta iz Beograda, kojom su se obratili Ustavnom Sudu Republike Srbije povodom revizije Drugog svjetskog rata.

(www.bosnjaci.net)